Eindelijk is het zover

Woensdagmorgen 4 uur, de koffers staan in de auto. We kunnen op weg naar Schiphol waar om 8.15 uur ons vliegtuig gaat.
Hier aangekomen de check in gedaan (Dit lukte niet online) en door de douane om een rondje schiphol te maken en ergens een bak koffie te scoren. Tja je denkt 3 uur wachten maar die tijd gaat best wel heel erg snel.
Na de laatste veiligheidscheck bij de gate, waar we ook ok bevonden werden, konden we vrijwel gelijk instappen en duurde het niet zo lang voor dat we de lucht ingingen.
De vlucht was een rustige vlucht zonder teveel turbulentie en om 17.00 uur NL tijd zijn we veilig op Detroit geland. Ook hier kregen we de gebruikelijke controle, vingerprints en irisscan. Nog maals door de douane om te vertellen wat we gingen doen in Amerika en op zoek naar onze koffers om deze door te laden naar de volgende vlucht. Eerst nog even de fles jenever in de koffer doen want die mag niet mee als handbagage ook al is hij geseald op Schiphol.
Deze 3 uur wachten duurden eigenlijk best wel lang, maar ja wat wil je je bent steeds dichter bij je eindbestemming. Om 14.55 uur plaatselijke tijd landen we in Traverse City. Een klein vliegveld waar je snel je koffers heb en de auto geregeld. Omdat een paar andere mensen auto’s hadden gecanceld konden we toch de auto nemen die we graag wilden. We konden hem op de derde rij vinden. Een grijze en hij leek op een Jeep. Omdat ik de toilet nog even moest gaan gebruiken gingen Jaap en Vivian alvast op zoek naar de auto. Niet zo’n goed plan want bij de eerste auto had Jaap de koffers erin en bleek het toch de verkeerde te zijn. Oh ja er staat er ook één een paar plaatsen verder. Dan moet die het zijn volgens Jaap. Terug van de toilet vraag ik of hij hem gestart heeft en krijg als antwoord ik heb de afstandsbediening geprobeerd. Koffers er weer in en rijden maar. Nou je raad het al de sleutel deed niets. Haha de sufferd had niet goed gelezen van welke bedrijf deze auto was en het was dus weer de verkeerde. Zoals het spreekwoord zegt is drie keer scheepsrecht zo ook bij ons en de derde auto was goed.
We konden opweg naar Grayling wat een kleine drie kwartier rijden is vanaf Traverse City. Onderweg begon Marvin al te SMSen ofdat we geland waren en waar we zaten. Hij kon ons niet ophalen omdat hij die dag final tests had op school.
Aangekomen in Grayling konden we het huis zo vinden en eindelijk Marvin even knuffelen (niet te lang natuurlijk want het wel een jongen) en kennis maken met zijn host family. Na een heerlijk drankje en maaltijd en lekker bij geklets te hebben waren we toch wel erg moe van de dag. Wat inmiddels ook al 23.00 uur plaatselijke tijd (5 uur in NL) zijn we ons bedje op gaan zoeken en hebben we heerlijk geslapen tot een uur of 6 de volgende morgen. Voor mij doen is dit best lang. De nieuwe dag kon beginnen.